Monday, May 12, 2014

അമ്മ



 ജീവിതത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും ഇടയിലെ നൂല്പാലത്തിലുരങ്ങുമ്പോഴും അവനറിയാം....ഉരുകുന്ന മനസ്സുകളെ നിറയുന്ന മിഴകളെ,ഏറ്റവും കൂടുതലായ് മറ്റാർകും പിടികൊടുക്കാതെ രാപ്പകൽ അവനു കാവലിരികുന്ന ആ ഹർദയത്തെ..ആ മിഴികൾ നിറയുനില്ല..മറ്റൊന്നും അറിയുനില്ല..തന്നിലെക്ക് മാത്രം...തനിക്കായ് മാത്രം.. അതുകൊണ്ടയിരികം.ബോധമിലാത്ത ആ അവസ്തയിലും അവൻ അറിയാതെ അമ്മേ എന്നു വിളികുന്നത്. വീഴുനത് ജെവിതത്തിലേക്കോ..മറിചോ..അവനറിയം..ആ തലോടലെന്നും കുടെ ഉണ്ടെന്ന്..

1 comment:

  1. സുഹൃത്തേ.., മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പില്‍ കുട്ടിക്കവിത വായിച്ചിരുന്നു.., വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു..
    കണ്ണീര്‍, ഓര്‍മ്മകള്‍, ചരട്, കളകളം, മെഴുക്, വെള്ളം, പുഴുപ്പല്ല്, കൊലയോ കളവോ... ഓരോന്നും എത്രമനോഹരമായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു... അഭിനന്ദനങ്ങള്‍..

    ReplyDelete

Did you hear a knock ? On a busy road Lonely in a closed room Inside a Uber cab Outside my home I could hear a knock. Or was i...