എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദീർഘശ്വാസവും എടുത്ത് മടങ്ങുമ്പോൾ അയാളോർത്തത് ആ ശ്വാസത്തിന്റെ അർഥ്മായിരുന്നു.
കൂടി നിന്നവരോരോരുത്തരായ് പോകുമ്പോൾ...എന്തോ അപ്പോഴാണു ആ ശൂന്യത മനസ്സിലായത്...ഇനി തന്റെ ലോകം ഇതാണെന്ന സത്യവും.
ദയയും കാരുണ്യവും എന്നോ പ്രണയത്തിലേക്ക് വഴിമാറി..വിവാഹത്തിലെത്തി.അവളെന്ന പെണ്ണിന്റെ മോഹങ്ങളെല്ലാം സാധിച്ചു കൊടുക്കാനായ് ഒടുവിലാ ആത്മഹത്യക്ക് തയ്യാറായി...രോഗങ്ങളുടെ ലോകത്തിലേക്ക്..അവളുടെ വേദനകൾ മനസ്സലും ശിരസ്സാലും ഏറ്റുവാങ്ങി.പേരറിയാത്ത രോഗങ്ങളോരോന്നായ് അവളെ തിന്നുന്നതും നോക്കി അമ്മയായ് അവളെ പരിചരിച്ചു..അച്ഛന്റെ വാത്സല്യമേകി..ഈ ലോകമവൾക്ക് അയിത്തം കല്പിച്ചപ്പോൾ പോരാടാനിറങ്ങി.പക്ഷെ രോഗമയാളെ തളർത്തി...പകുതിയായ് മങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ ജീവിത വെളിച്ചം....ഈ ചിതയോടൊപ്പം പൂർണ്ണമായ് അണഞ്ഞിരിക്കുന്നു.... പക്ഷെ ഒരാശ്വാസം...ഇനിയാരും വേദനതിന്നുന്നതു കാണേണ്ടല്ലൊ..
കഷ്ടമായിപ്പോയി!!
ReplyDelete